- VALERIUS
- I.VALERIUSAntias, scriptor Historiae, saepe ab Auctoribus testis citatur, Livio inprimis, Vide Plin. l. 2. c. 107. Plutarch. Priscian. l. 9. A. Gell. l. 7. c. 9. Voss. de Hist. Lat l. 1. c. 10. etc. Nic. Lloydius.II.VALERIUSM. Publicolae frater. Consul und cum Posthumie Tuberto factus, et contra Sabinos profectus rem feliciter fratris auspiciis et administratione gessit. Ex quo publice ei domus aedificata. Vide et Lucius.III.VALERIUSapud Pollionem in Claudio, c. ult. Vivas Valerie, ameris a Principe: unum est ex nominibus Claudii, qui Flavius Valerius Claudius integre appellatus est. Nampe Principes illi omnes, qui obscurô genere nati ad Imperii fastigium enisi sunt, praenomina cognominaque Romana assumpsêre, ut in familias antiquas et nobiles hâc ratione sese infulcirent et originem patritiam ementirentur. Sic Diocletianus, qui servus fuit et Diolcles vocabatur, postquam Imperator factus est, tria quoque sibi cepit nomina, more Nobilium Roman. et M. Valerius Diocletianus appellari coeptus est. Sic alios complures mediô aevô Valerios et Aurelios, potius; quam aliis nominibus, nonnumquam utrôque nomine Aurelios Valerios, appellari voluisse, ex Historia notum. Salmas. Notis ad Pollion. loc. cit. et Vopisc. in Probo, c. 1.IV.VALERIUSmelius VOLERIUS, fluv. parvus Corsicae. Nunc fuminale di S. Fiorenzo, prope Nebii rudera, et in sinum S. Florentii se exonerat.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.